پژوهشگران آینده

بر دفتر گلواژه های غصه هایم باد ورق می زند گاه گاهی با اوراق دفترم از این سو و آن سو می روم دمگاهی گریه های آسمان ابر و توفانم لرزش کوه و چمنزارم این همه فریاد باد مرگ بر دفترم قصه نیست …ما سوار موج شکسته ایم رُبانتی بر تُنگ بلور بغض بسته ایم …